Che Guevara – prawdziwa historia potwora, który został idolem

Che Guevara to obecnie symbol popkultury i rewolucji, porównywany nawet do Chrystusa. Kwitnie jego kult jako bojownika o prawa ciemiężonego ludu. Czy jednak osoby uważającego go za idola są świadome, że to sadystyczny morderca i komunista torturujący gejów? Wiedzą jakie popełnił zbrodnie? Oto prawdziwa twarz Che Guevary.

Ernesto Che Guevara urodził się 14 czerwca 1928 roku w argentyńskim mieście Rosario, w anglo-irlandzkiej rodzinie o lewicowych poglądach. Nic nie zapowiadało, że chłopiec wyrośnie na potwora. Był dobry w piłkę nożną, rugby, a od 12. roku życia brał udział w zawodach szachowych. W 1948 roku zaczął studiować medycynę na Uniwersytecie w Buenos Aires, by finalnie zdobyć dyplom w 1953 roku. Jednak w czasie studiów odbył podróż motocyklową po sześciu krajach Ameryki Łacińskiej: Peru, Boliwii, Ekwadorze, Panamie, Hondurasie i Salwadorze. Zwrócił wówczas uwagę na biedę latynoamerykańskich chłopów, którzy harowali dla wielkich korporacji lub bogatych właścicieli ziemskich. Swoje wrażenia z podróży opisał w „Pamiętnikach motocyklowych” i postanowił zostać  marksistowskim rewolucjonistą.

Wojna domowa na Kubie. Che Guevara zabijał nawet dzieci

W grudniu 1953 roku przybył do Gwatemali, gdzie rozpoczął pracę lekarza, a w czasie puczu wstąpił do milicji broniącej dotychczasowych władz. Wyjechał do Meksyku, gdzie w 1955 roku poznał Raula Castro i jego brata Fidela, który założył organizację „Ruch 26 lipca”, by obalić dyktaturę Fulgencia Batisty na Kubie. Już 25 listopada 1956 roku bracia Castro i Ernesto Che Guevara wraz z kubańskimi spiskowcami wyruszyli na Kubę, gdzie walczyli z kubańskimi siłami rządowymi. Finalnie, w 1959 roku Fulgencio Batista razem z rodziną i najbliższymi współpracownikami opuścił Kubę i udał się do Hiszpanii.

Wojna domowa na Kubie mogła pochłonąć nawet 40 tys. ofiar. Przez lata walk Ernesto Che Guevara niejednokrotnie zabijał, także żołnierzy Batisty, których wzięto do niewoli. Miał nawet osobiście zamordować 14-letniego chłopca. Co więcej, wychwalał „skuteczną nienawiść, która czyni z człowieka efektywną, działającą szybko, selektywnie i bezwzględnie maszynę do zabijania”. W późniejszych latach nasilały się u niego fanatyzm religijny i wyjątkowe okrucieństwo. W 2008 roku Armando M. Lago przedstawił listę 216 udokumentowanych ofiar „Che” Guevary.

Ernesto Guevara otrzymał swój znany do dzisiaj przydomek „Che”, co po hiszpańsku znaczy mniej więcej „hej, chłopie”. Dał się wtedy poznać jako dowódca zdyscyplinowany, ale oschły w kontaktach z otoczeniem i dosyć okrutny. Pewnego razu zdecydował się na zabójstwo 14-letniego chłopca należącego do swojego oddziałów, za to, że ten ukradł dla siebie nieco jedzenia – podaje histmag.org.

Gdy Fiedel Castro objął władzę na Kubie, Che Guevara został mianowany dowódcą więzienia La Cabana. Stanowisko piastował od 2 stycznia do 12 czerwca, a w tym czasie zdążył wydać ok. 55-105 wyroków śmierci na zwolenników Batisty. Jak podają liczne źródła, egzekucje wykonywał osobiście za pomocą rewolweru.

Oficer śledczy przesłuchujący podejrzanych ma zawsze rację. Nie przedłużajcie procesów. Nie stosujcie tych wszystkich burżuazyjnych, legalnych procedur. To jest rewolucja. Dowody mają w tych sprawach znaczenie drugorzędne. Celem procesu ma być skazanie. Nie potrzebujemy długotrwałych dochodzeń i śledztw, aby kogoś rozstrzelać. Można to zrobić bez nich – instruował Che swoich podwładnych.

Che pozwalał też swoim podwładnym na bezsensowne i okrutne mordowanie. Jego towarzysz kpt. Sardiñas zastrzelił jednego ze swoich ludzi, za to, że ten zdjął buty podczas postoju w marszu po dżungli. El Comandante Che uznał, że “to nic złego”.

W rządzie Castro „Che” objął także stanowiska ministra finansów, przemysłu i prezesa banku państwowego. To on odpowiadał za reformę rolną ograniczającą własność gospodarstw rolnych do 1000 akrów. Pozostała ziemia była wywłaszczana.

Che Guevara stał się istotnym elementem nowego systemu, który wprowadził cenzurę i zlikwidował demokrację, przeprowadzał masowe aresztowania, a także doprowadził do masowej emigracji z Kuby. To właśnie Che Guevara był jednym z głównych architektów tej okrutnej dyktatury. Postulował m.in., by całkowicie zlikwidować prasę, bo utrudnia komunistyczną rewolucję, a także głosił, iż „rewolucja musi być dziełem poza wszelka miarą, spaleniem wszystkiego, co było przed nią, bo jeśli ludzkość ma kiedykolwiek uciec od swej nędzy, istnieje tylko jedna metoda: zniszczenie wszystkiego w ogniu i krwi”.

W 1959 roku dziennikarz Antonio Llano Montes napisał, że Che Guevara i jego siepacze złożyli mu wizytę. Na jego oczach wykonano 26 egzekucji, a potem Che groził dziennikarzowi śmiercią.

16 kwietnia 1961 roku Castro stwierdził, że rewolucja kubańska ma charakter marksistowski i proklamował Kubę państwem komunistycznym. Sam Che Guevara stwierdził w wywiadzie, którego udzielił Samowi Russellowi, korespondentowi brytyjskiej gazety „Daily Worker”, że warto byłoby rozpętać wojnę atomową i zabić miliony ludzi, by „wyzwolić całą ludzkość i wprowadzić socjalizm”.

W 1962 roku kubańska gazeta rządowa „Revolución”  zacytowała wypowiedź Che Guevary, który przyznał, że wydał wiele wyroków śmierci przez rozstrzelanie, nie zastanawiając się, czy skazani byli winni. Dodał, że rewolucja komunistyczna nie mogła zwolnić z powodu śledztw i liczył się tylko ostateczny triumf. W swoich pamiętnikach opisał jak zabił donosiciela i stwierdził, że morderstwo może i jest okrutne, ale pełni funkcję przykładu i przestrogi.

Wykonał egzekucję na chłopie o imieniu Eutimio Guerra, który informował władze o rewolucjonistach. Humanista, lekarz, strzelił wieśniakowi w głowę. Zabił z zimną krwią. „Strzeliłem mu w prawą skroń. Kula przeszyła mózg i wyszła lewą stroną czaszki” – podaje tvp.info.

Autorka książki „Che Guevara’s Forgotten Victims” podaje, że jak na razie udowodniono, iż Che Guevara osobiście zabił 124 osoby. Szacuje się jednak nieoficjalnie, że osobiście pozbawił życia ponad 800 osób. Jego zwolennicy, a nawet jego córka, twierdzą jednak, że „było to dla dobra rewolucji”.

Nie trzeba mi dowodu, aby rozstrzelać człowieka. Potrzebuję jedynie dowodu, że koniecznym jest go rozstrzelać  – twierdził Che Guevara.

Jego krewny Alberto Benegas Lynch w książce „Mój kuzyn Che” opisał jak Che Guevara zabijał również zwierzęta i miał z tego czerpać perwersyjną przyjemność. Gdy zbiegł do Meksyku, przygotowując się do rozpalania rewolucji w ramach „ćwiczeń”, podrzynał gardła psom, co sprawiało mu ogromną satysfakcję. Przeprowadzał również makabryczne „eksperymenty” na złapanych ciężarnych kotkach.

Che Guevara i nienawiść do gejów

Che Guevara odpowiada także za stworzenie obozów pracy na Kubie, w których więźniowie pracowali do upadłego i pilnowali ich uzbrojeni strażnicy. Zsyłano do nich m.in. homoseksualistów, których Che Guevara uważał za element zepsutej kultury kapitalistycznej. Liczne źródła podają, że w więzieniach i obozach geje byli traktowani wyjątkowo okrutnie, w tym gwałceni i zabijani. Byli torturowani nawet przez samego Che Guevarę.

Śmierć Che Guevary

Wkrótce zaczął podróżować po świecie, by promować ustrój komunistyczny i wydał książkę „Wojna partyzancka”, w której opisał jak wprowadzić ten ustrój za pomocą partyzanckich oddziałów ludowych. W końcu trafił do Boliwii, gdzie utworzył 50-osobowy oddział i rozpoczął walkę z rządzącą w tym kraju juntą wojskową Rene Barrientosa. 8 października 1967 roku oddział „Che” został otoczony i rozbity przez wyszkolone przez Amerykanów siły boliwijskie. On sam został ranny w walce i został wzięty do niewoli. Wkrótce został stracony.

Rankiem 9 października rządzący Boliwią Barrintos wydał rozkaz zabicia rannego Guevary. Na kilka minut przed śmiercią rewolucjonista skierował swoje ostatnie słowa do boliwijskiego oficera Arnalda Sacedo Parady: „Powiedz Fidelowi, że moja klęska nie oznacza końca rewolucji. Powiedz Aleidzie żeby o wszystkim zapomniała, wyszła za mąż, była szczęśliwa i dbała o naukę dzieci. Poproś żołnierzy, żeby strzelali celnie” – pisze portal histmag.org.

Kult Che Guevary

Lewicowe środowiska intelektualne i ruchy studenckie zaczęły traktować tego okrutnika jako męczennika i ofiarę amerykańskiego imperializmu. Stał się dla nich symbolem walki o idee socjalistyczne, ikoną i obiektem kultu, a jego „Pamiętniki motocyklowe” zekranizowano w 2004 roku. Jak zwraca uwagę “Rzeczpospolita”, Palestyńczycy walczą pod flagami z podobizną „Che” przeciwko Żydom, Żydzi wieszają zdjęcia „Che” na ścianach kibuców w Strefie Okupowanej. Kościół anglikański porównuje go do Chrystusa. Wytwórcy wina, zapałek i papierosów „El Che” zrobili z jego twarzy swego rodzaju logo.

Niestety, kult Che Guevary kwitnie wciąż kwitnie, a zbrodniarz bezrefleksyjnie traktowany jest jako ideał bojownika walczącego w obronie biednych i słabych i wykluczonych. 

Był jednym ze świetniejszych ludzi swojej epoki, pozostanie jako wzór czystości i szlachetności.Ale była w nim jakaś skaza. Polegała na tym, że gdy trzeba było zająć się rozwiązywaniem problemów życia codziennego, on się wycofywał, ogarniało go zniechęcenie. Rewolucje przecież nie są tylko po to, by przejąć władzę, tylko po to, by zaprowadzić sensowny i sprawiedliwy ład na tym terenie, który się zdobyło. On do tego nie miał ręki – powiedział Tadeusz Breza, autor ”Listów hawańskich”. (Polskie Radio)

Guevara był od samego początku przedstawiany jako bohater, ale nikt nie chciał zajmować się wyjaśnianiem okoliczności tego bohaterstwa, ani liczeniem trupów. To dlatego nie wypomina mu się represji czy zrujnowania Kuby, bo liczyło się tylko to, że razem ze swoimi companeros obalił dyktaturę i uwolnił kraj – podsumowuje historyk Aleksandra Zaprutko-Janicka. (Onet.pl)

Źródło: Fox News, Histmag.org, „Che Guevara’s Forgotten Victims”, Humberto Fontova „Exposing the Real Che Guevara”, Polskie Radio, Onet, RP.pl